Na czym polega zasada nieograniczonego i ograniczonego obowiązku podatkowego?

Jedną z zasad zdefiniowanych w polskim prawie podatkowym, a ściślej mówiąc w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. nr 51, poz. 307, z późn. zm.; dalej zwana: Ustawą) jest kwestia ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Szczególnie dotyczy ona osób osiągających dochody za granicą naszego kraju.

Nieograniczony obowiązek podatkowy definiuje art. 3 ust. 1 Ustawy, który mówi, że osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jest to nieograniczony obowiązek podatkowy. Ustawodawca uzależnił obowiązek podatkowy od miejsca zamieszkania podatnika pomijając takie kwestie jak obywatelstwo, czy źródła położenia przychodów. Zatem podatek od całości dochodów będą musiały zapłacić osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce, czyli posiadające tutaj ośrodek interesów życiowych lub przebywający na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a. Ustawy). Przepis ten odnoszący się do zasady rezydencji podaje dwa warunki rozdzielone spójnikiem „lub”.

Osoby fizyczne nie spełniające wspomnianych warunków, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy). W ich przypadku ma zastosowanie zasada źródła.

Rodzaje dochodów, jakie mogą osiągać w Polsce to m. in. dochody z:
a) stosunku pracy, stosunku służbowego, pracy nakładczej,
b) wykonywanej osobiście działalności bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
c) działalności gospodarczej, również poprzez zakład zagraniczny,
d) nieruchomości lub praw do nieruchomości,
e) papierów wartościowych,
f) niezrealizowanych zysków.
W myśl art 3 ust. 3 ww. Ustawy, podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą nie muszą płacić członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami Polski i nie mają stałego pobytu na terytorium Polski.

Przepisy o nieograniczonym lub ograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się odpowiednio również do przedsiębiorstwa w spadku, jeśli zmarły przedsiębiorca podlegał na dzień otwarcia spadku jednemu lub drugiemu obowiązkowi podatkowemu.

Mając wątpliwości warto skonsultować się ze specjalistą, może to być np. doradca podatkowy Profito – biuro księgowe Lublin.